عاشقانه های من با خدا: هفته بیستم
تاکنون دقت کرده اید؟!….کودک، از هرگونه نگرانی و ناآرامی به دور است. کودک در ورای سایه تردید، آگاه است که مادرش تمام نیازهای او را بر طرف خواهد ساخت. مادر، نیازهای کودکانش را پیش بینی می کند و تمامی آنها را پیشاپیش برایشان فراهم می سازد. ما که خود را عاری از هر گونه وابستگی می دانیم در شرایطی قرار داریم که در آن از بامداد تا شامگاه باید برده وار زندگی کنیم. آزادی راستین فقط به کودکان تعلق دارد!
آداب و رسوم چه فایده ای دارند. دانش موجود در کتب مقدس به تنهایی کافی نیست. ثروت و قدرت بیهوده است. ریاضت دادن جسم بی فایده است. علم و هنر سودی ندارند. فقط یک چیز مهم است: قلبی پاک و فروتن و آرام! قلبی که تسلیم خداوند است و هر ضرباهنگ آن چنین می گوید:
خالقی بی همتا را می ستایم که هر لحظه مراقب و محافظ من است
چه لذتی بالاتر از این که دستی را بگیریم و دلی را شاد کنیم و تسکین دردی باشیم. صفات خداوندی برای شمردن نیست؛ بلکه برای آموختن است و به کاربردن.
این دست ها را برای کمک به دیگران و شفای آنها به ما داده اند. این دست ها برای صدمه رساندن نیستند بلکه برای نعمت بخشیدنند؛ برای نابود کردن نیامده اند بلکه برای نجات دادن و زندگی بخشیدند. تمامی مخلوقات را حرمت نگه داریم. با عشق از آنها استقبال کنیم.
کیست آن که به حق لایق احترام است؟ آن که هیچ رنجشی از احترام گذاشتن به دیگران ندارد.
در جایی مطلبی خواندم: زنی به نزد کشیشی برای اعتراف می رفت. او می گفت: «نباید این طور رفتار می کردم. مدام خود را سرزنش می کرد. اگر این کار را نمی کردم شاید الان همه چیز خوب پیش می رفت». کشیش به او گفت: «تو همیشه درست رفتار کرده ای، حتی الان!» انگار به حرف های او گوش نمی داد. او آن قدر اشتباهات خود را به زبان آورد و خود را لعن و نفرین کرد که دیوانه شد.. نباید همچون این زن باشیم و با اشتباهات و نقایص گذشته مان زندگی کنیم. اشتباهاتی که دیگر به فراموشی سپرده شده اند! هر بار که به زمین می خوریم باید از نو شروع کنیم، خداوند مهربان و رئوف است به رحمت لایزال خداوند تکیه کنیم و خود را به او بسپاریم تا با نام مقدسش، ناپاکی را از وجودمان بزداید.
بزرگی گفت: «آنچه را که خدا به فراموشی سپرده است از یاد ببر!»
لطفا پس از مطالعه نظر خود را در مورد این مقاله بنویسید. با تشکر مدیریت سایت
