آرامشآرامش درون

متن زیبایی در مورد رسیدن به سعادت و آرامش ابدی

آرامش ابدی- همان گونه که برای کشتن یک پرنده، یک ابزار برّنده لازم است، برای کشتن نفس هم یک اراده برخواسته از خودسازی و خودشناسی لازم است، برای کشتن پرنده لازم نیست چیزی را در قلبش فرو کنی یا گلویش را بشکافی، کافی است پرهایش را قیچی کنی، خاطره پریدن با او کاری می کند که خودش را به اعماق دره ها پرت کند. درست همانند آن برای چیره شدن بر نفس. کافی است خداوند را شاهد و ناظر اعمالت بدانی، نفس، خود با سرعت عقب نشینی می کند.

 سر (مغز) و قلب جزو اعضای اصلی بدن هستند. بدون آنها زندگی مسیر نیست. بدان چگونه از آن ها بهره ببری. برای اداره کردن خویش از سرت استفاده کن و برای اداره کردن دیگران از قلبت. رمز خوشبختی این نیست که آن طور که می خواهی زندگی کنی. کلید سعادت ابدی در آن است که خواسته هایت را به خاطر کسانی که دوستشان داری تغییر دهی. به دنبال انباشتن مال نباش. آرزوهایت را کم کن. زیاده خواهی آرامشت را می گیرد. در راه خدا انفاق کن. آن گاه آرامش ابدی به سراغت می آید. از «بخشیدن» نهراس که ثروت تو به اندازه شهامتت در نداشتن است. بیشتر را به کمتر ترجیح نده که قدرتت در نخواستن و منفعتت در بخشیدن است.

سکوت را تمرین کن. سکوت تو را به ماورأ هدایت می کند. کمتر سخن بگو که بزرگیت در حرف هایی است که برای نهفتن داری، نه برای گفتن. تند قدم برندار. از سرعتت بکاه؛ چرا که آنان که سریع تر می روند، فرصت اندیشیدن به خود نمی دهند. همیشه با یک طرز تفکر به جلو نرو. نگرشت را عوض کن. نگاه کردن از قابی دیگر به زندگی جذابیت و سودمندی اثربخشی برایت به ارمغان می آورد. مسیر خود را عوض کن. همیشه یک راه پاسخگو نیست. جرأت انتخاب روشی جدید را داشته باش. درها به دست خودت باز می شود.

اندوه و نشاط همواره دوشادوش هم سفر می کنند. آن هنگام یکی از آن دو بر سفره ات نشسته است، دیگری در رختخواب آرمیده است و تو چون ترازویی که مرتبا کفه های آن بالا و پایین می رود، در میان راه اندوه و نشاط هستی. راه های مختلفی تو را به جلو هدایت می کند. باید مراقب باشی از چه راهی حرکت می کنی. راه اول از اندیشه می گذرد. این والاترین راه است. راه دوم از تقلید می گذرد، این آسانترین راه است و راه سوم از تجربه می گذرد، این سختترین راه است.

 دنبال چیزهای واهی و بیهوده نباش. به جای ترس از خدا، عشق را جایگزین آن کن. زندگی کن، از مرگ نهراس. مرگ برای کسانی زیباست که زندگی خود را زیبا سپری کرده اند. اگر از زیستن نهراسیده ای و به قدر کافی شهامت زندگی کردن داشته ای، مطمئن باش که مرگ تو جشن است. دلسوز و مهربان باش.

نشاط درونی وقتی در تو پدید می آید که بتوانی ببینی همه با تو خویشاوندی دارند. دلسوزی و مهربانی تنها هنگامی پدید می آید که ببینی تو عنصری از همه و همه عنصری از تو هستند. هیچ گاه جدا از بقیه نباش. چرا که وقتی توهم جدایی کنار رفت، مهربانی و دلسوزی سر برمی آورد.

کل کائنات یک شوخی است. بعضی آن را سراب و برخی دیگر (مایا) (رویا) می دانند. این تنها یک لطیفه در یک بازی است و روزی که این را فهمیدی، به خنده می افتی و آن حس هرگز متوقف نخواهد شد. همین طور ادامه خواهد داشت. این خنده به سراسر پهنه کائنات گسترش خواهد یافت. نگرانی به خودت راه نده.

درصدد حل مشکلات باش. جهان هستی پر است از مشکلات. روش غلبه بر مشکلات را پیدا کن. بدان خوشحال ترین مردم روی زمین، آنهایی نیستند که هیچ مشکلی ندارند بلکه کسانی هستند که یاد می گیرند چگونه با کمبود ها و مشکلات زندگی کنار بیایند. دلت را به آن خوش نکن که روزی بتوانی از روی آب راه بروی یا در هوا پرواز کنی یا در چشم به هم زدنی از این شهر به شهر دیگری بروی. چنین چیزهایی مهم و قیمتی نیستند. هنر آن است که در میان خلق بنشینی، برخیزی، بخوابی و با مردم داد و ستد و معاشرت کنی و شادی بدهی و شاد زندگی کنی.

در عین حال یک لحظه از خدا غافل نباشی. از مشکلات پیش رو نهراس. مشکلات برای انسان ها ساخته شده است. مطمئن باش اگر روزی با مشکلی مواجه نشوی، در مسیر اشتباه حرکت می کنی. دانشت را افزایش بده. بیشتر از دیگران تلاش کن و کمتر از دیگران انتظار داشته باش. با انجام این سه کار به سرور ابدی می رسی.

تو هم از جمله کسانی هستی که می خواهی تغییر ایجاد کنی؟ تغییر دیگران، تغییر جامعه، تغییر جهان. تغییر… تاکنون در خود تغییری ایجاد کرده ای؟ نه، همه به فکر تغییر جهان هستند اما هیچ کس به فکر تغییر خودش نیست. تغییر را از خود آغاز کن؛ آرامش نصیبت می شود. هیچ گاه قضاوت نکن. تا زمانی که چیزی را ندیدی یا نشنیدی یا حس نکردی، به قضاوت این و آن منشین. چرا که اگر شروع به قضاوت مردم کنی، هیچ گاه وقتی برای دوست داشتن آنها به دست نخواهی آورد و این یعنی پوچی و عدم رسیدن به آرامش.

 همیشه به یاد داشته باش آنهایی را هر روز می بینی، مراوده می کنی، همه انسان هستند و دارای خصوصیات یک انسان با نقابی متفاوت و همگی جایزالخطا. آنها را با نقابی متفاوت و با خطاهایی که انجام می دهند، بپذیر. سعادت همیشگی از آن تو خواهد بود. هیچ گاه در پی قضاوت انسان ها نباش. تو نمی توانی به قضاوت بنشینی و حکمی صادر کنی.

قضاوت و صدور حکم بر عهده نیروی ماورایی خداوندگار عالم است. قضاوت انسان ها را از ذهنت بیرون کن. سعادت از آن تو خواهد بود. عقل را به کار بند تا به خطر نیفتی. عقل چیزی است که همگان ادعای داشتن آن را دارند. به طوری که اگر روزی عقل را بخرند و بفروشند، تو فروشنده آن خواهی بود. عقل را برای استفاده از تجربه گذشتگان و برنامه ریزی برای آینده به کار بند؛ آرامش از آن تو خواهد بود.

3.1/5 - (15 امتیاز)
بنر تجربه

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا