آرامش درونم تویی – دلیل خشم چیست؟ این همه هیاهوی درونی از چیست؟ چیزی نیست جز، ناهماهنگی در درون خویشتن. اگر نزاعی با درون خویش نداشته باشیم، هیچ چیز مانع آرامشمان نخواهد شد. هیچ چیز افسرده مان نخواهد ساخت. هیچ چیز ما را دچار بدخلقی نخواهد کرد. پس به دنبال آرامش درون باشیم. آرامش محض در درون ماست و باید از درون به دنبال آن بگردیم. هر گاه یاد خدا از خاطرمان رفت، به پیشگاه نیلوفرین او باز گردیم. آرامش درونم تویی
پروردگارا یاری ام ده تا همچون شمعی کوچک، سراسر شب در پیشگاه نیلوفرینت بسوزم، بسوزم و آرام گیرم و آن گاه که سپیده دم با تمام زیبایی اش فرا می رسد در دامانت خاموش شوم! آرامش درونم تویی
هر کجا که بروم، دور یا نزدیک، هیچ گاه تو را از یاد نخواهم برد! موطن من در درونم جای گرفته است! درونی که متصل به ذات الهی است و آرامگاه من. آرامش درونم تویی
به هر چه عشق بورزیم همان می شویم. اگر عاشق سنگ باشیم، سنگ خواهیم شد. اگر عاشق جسمی هستیم، به آن شیء مبدل می شویم. اگر عاشق یک انسان هستیم، همانند آن انسان می شویم. اگر عاشق خدا شویم، خدا گونه خواهیم شد. (اینک، هر چه می خواهی برگزین!) آرامش درونم تویی
پروردگارا! نعمتی ده تا چشمانم پاک باشند و به هر کجا که نظر می کنند تنها نظاره گر شکوه و عظمت پر فروغ تو باشند!
فروتنانه به درگاه خداوند قدم می گذارم، و او هدیه ی سه گانه آرامش، شادی و عشق را نصیبم می کند. او بی چشمداشت عطا می کند. اگر به این باور برسیم که جز او معبودی یکتا نیست، آن وقت با آرامش درون بیشتری خود را غرق دریای بیکران عظمت او می کنیم و بدون ترس از غرق شدن با آسودگی شنا می کنیم و خود را به منبع اصلی متصل می کنیم. منبعی که آرامشش تمامی ندارد. آرامش درونم تویی
به سان معبدی بدون جرس، کشتی ای بدون بادبان، و قفلی بدون کلید، من نیز بدون تو هیچم، الها! به تو محتاجم.
لطفا پس از مطالعه نظر خود را در مورد این مقاله بنویسید. با تشکر مدیریت سایت
